Geçen yıl, uzun zamandır hayal ettiğim kitabımı yazmaya başlamıştım.
Oturdum bilgisayarın başına, amaç hızlıca yazıp bitirmek..Tempolu başladım.
Bloğumdaki içeriklerime benzer, iş hayatıyla ilgili görüşlerimi ve deneyimlerimi yazıyordum. Kitabın geçen sene basılmasını hedeflemiştim.
Bir gün durakaldım. Aklıma yazacak bir şeyler gelmiyor ya da yazdıklarım içime sinmiyordu.
Stres olmaya başladım. Hedefi düşündükçe, gözümde büyüdü. Motivasyonumu kaybetmeye ve ilerleyememeye başladım. Olduğu gibi bıraktım.
Sonra anladım. Sadece basılmasına odaklanıyordum, kitabın ilerlemesine değil.
100 sayfa yazmış olduğumu görmüyordum. Kendimi kutlamıyordum.
Sadece sonuca bakmaktan, arada ne kadar ilerlediğimi kutlamayı unutmuştum. Ara hedefler koymayı da unutmuştum.
1 ay önce yeniden başladım. Bu kez, her bölümü bitirdiğimde kendime aferin demeye başladım. “İyi gidiyorsun Pınar!”
Hedefim kitabın basılmasından öte, yolda motivasyonla kalıp, ilerleyebilmek..
Aslında hepimiz için geçerli. Yapmak istediğiniz şey veya varmak istediğiniz yer neresiyse sadece oraya odaklanmayın.
Küçük-büyük fark etmez. Adım attıkça kutlayın kendinizi!